Is er een ideale familiecultuur in geval van crisis?
Om maar meteen kort antwoord op de bovenstaande vraag te geven: Nee, die is er niet!
Overtuigingen
Wat er wel vaak is, is de overtuiging dat de ene familiecultuur beter is dan de andere. En dan ook nog vaak binnen één familie waarbij verschillende culturen, met bijbehorende normen en overtuigingen, met elkaar botsen.
Dat kan gebeuren wanneer er een samengesteld gezin ontstaat, maar ook wanneer er soms pas na jaren bepaalde problemen naar de oppervlakte zijn gedreven die dan ‘ineens’ voor wrijvingen of zelfs grote(re) problemen zorgen. Dat hebben we ook bijvoorbeeld gemerkt bij familieondernemingen.
De rek eruit?
Het gezin kan heftige veranderingen doormaken of de rek is eruit doordat omstandigheden veel van de gezinsleden hebben gevraagd. Heel vaak komen dan pas de verschillen in het omgaan hiermee, de overtuigingen van waarom iets zo moet of is, hoe een bepaalde situatie zo heeft kunnen ontstaan en/of wat er mogelijk moet veranderen dan pas aan de orde. Maar evenzo vaak wordt het niet (h)erkend omdat de patronen al dusdanig ingesleten zijn, dat het lastig is om vanuit de eigen situatie naar het grotere geheel te kijken.
Veiligheid en respect
En nee, een ‘ideaal’ is er niet. Ideaal is op z’n best dat iedereen zich veilig, comfortabel en gerespecteerd voelt binnen het eigen familiesysteem. Voor de ene familie betekent dit dagelijks, hecht contact en voor de andere familie is dat (meer) op afstand.
Een moeder die héél nauw betrokken is bij het leven van haar kind is niet per sé een ongezonde bemoeial of juist een betere moeder, net zoals een vader die veel werkt niet ‘ontaard’ is. Veelal hebben we last van onze eigen overtuigingen of juist van de overtuigingen van een ander dan wel de omgeving.
Zeker wanneer er problemen in een gezin (zijn) ontstaan, waarbij één of meerdere gezinsleden zich niet meer veilig, comfortabel en gerespecteerd voelen, zijn er in de directe omgeving meestal genoeg oordelen te vinden over het waarom en de mogelijke oplossingen.
Inzicht
Wanneer je inzicht krijgt in je eigen overtuigingen, patronen en gedrag maar ook in dat van je gezinsleden, kun je samen groeien naar jullie eigen ideaal. Ook als dat anders is dan wat ‘men’ vindt.
Want ‘men’ is geen gezinslid en ‘men’ zit niet ’s avonds bij je op de bedrand als je hoofd te druk is om te kunnen slapen. Dus is het aan jullie om samen door een lastige, misschien stressvolle periode heen te komen en elkaar vast te houden zoals dat voor jullie goed voelt.
Wel of niet hulp vragen?
Daar is communicatie voor nodig zodat je weet wat de ander wil, nodig heeft of juist niet. In dergelijke tijden kan het helpen dat er iemand met jullie meeloopt en helpt om de weg te zien of te vinden. Zonder oordeel en zonder persoonlijk aandeel in het gezin. Daar moet je als gezin alleen wel het vertrouwen voor hebben…
Binnen Privé Support hebben wij ervaring met deze vorm van begeleiding.