Mensgerichtheid of Economische gerichtheid?

Zoals ik het zie, staan we allemaal als het ware op een denkbeeldige hangbrug die flink heen en weer slingert. Sommigen zijn heel angstig omdat ze nooit eerder op zo’n hangbrug hebben gelopen, of niet bewust in ieder geval.

De vraag is wie er deze periode er van afvalt? En wie naar welke kant gaat als we deze periode door komen? Gaan we in de toekomst naar vooral meer Mensgerichtheid, de ene kant van de brug. Of gaan we weer terug naar vooral Economische gerichtheid.
We zien onze Minister President Rutte continue van de ene kant naar de andere kant rennen. Af en toe staat hij in het midden even stil. In mijn beleving doet hij zijn best om zijn mensgerichtheid te laten zien naar onze zorgverleners en anderzijds naar ons als ondernemers.

Deze week had ik een gesprek met een ondernemer die een redelijk groot MKB bedrijf heeft. Hij heeft zijn handen nu vol om zijn bedrijf in de benen te houden. Hij vertelde ook dat hij gek genoeg wat meer ruimte voor thuis ervaart. Alle andere bestuursactiviteiten die hij vooral uit maatschappelijke betrokkenheid doet, waren nu stil gevallen. Dus meer ruimte voor thuis. Even rustig dat kopje koffie drinken, hier en daar een praatje maken en sommige mensen in zijn omgeving een extra bloemetje brengen. Ik vroeg hem: “Wat nu als alles weer achter de rug is, zal er dan iets veranderen?” Neeee joh”, antwoordde hij, “we gaan allemaal weer grotendeels terug naar zoals het vóór het virus was…” Dus de kant van de economische gerichtheid?

Tevens had ik een Whatsapp uitwisseling met iemand die betrokken is bij de zorg van Corona-patiënten. Geen rustig kopje koffie maar keihard werken dag en nacht. Ook via mijn levenspartner, die contact heeft met 2 familie leden die op de IC werken, hoor ik dezelfde verhalen. Wat een emotionele achtbaan. Ik denk dat als ik aan hen nu dezelfde vraag stel: ‘Wat als alles achter de rug is, zal er dan iets veranderen?’, ik niet hetzelfde antwoord zal krijgen. Ik zal het hen zeker vragen maar niet nu. Ze zitten volop in hun zorg, emotie en angst. Om hun patiënten, om het verdriet en zorg van diens familieleden, om zelf besmet te raken, om zoveel wat niet uit te spreken is. Maar ik weet bijna zeker dat bij hen de mensgerichtheid het gaat winnen.

Ook ik zelf als ondernemer en als mens loop op deze flink schuddende loopbrug. Ik ben in mijn hart meer mensgericht dan economisch gericht. Daar heb ik eerst een harde levensles voor gekregen om dat zelf te ontdekken. Maar ik ben ook heel eerlijk dat ik, economisch gezien, mijn brood moeten blijven verdienen. Ik probeer een soort evenwicht te vinden op deze hangbrug. Want het zijn 2 krachten die aan je trekken. Ik zie aan beide kanten de afgrond en voel me zelf niet op gemak. Nou ben ik gelukkig gek op echte hangbruggen en heb er al op vele gelopen in Europa. Hoe hoger en wiebeliger. Het is iedere keer weer spannend en eng, maar het geeft me wèl een kick.

Maar de spreekwoordelijke hangbrug niet. Het geeft mij zorg en ik denk met mij velen. Nu in crisistijd de mensgerichtheid en straks weer de economische gerichtheid? Onze natuur geeft op wereldniveau al een paar keer aan dat we minder economisch gericht dienen te zijn. Genoeg lessen dus..

Willen jullie meer of minder… ?

Lees verder meer over ‘Groei in crisistijd is vooral jezelf in beweging zetten‘

M.b.v. een interactieve lezing kunnen wij dit onderwerp bespreekbaar maken voor diverse doelgroepen. Neem contact op via ons contactformulier.